Thursday, October 21, 2010

ఆ రోజులని గుర్తు చేసుకుందామని...!


మళ్ళీ ఓ పాతిక సంవత్సరాలు ముందుకి....అంటే.. ఈ సెల్ ఫోన్లు, కంప్యూటర్లు, టి.విలు, MP3 ప్లేయర్ లు లేని కాలం లోకి వెళ్తే బాగుండు అనిపిస్తుంది, ఆ రోజులే బాగున్నాయి, మనిషి బ్రతికినన్నాళ్ళు ప్రశాంతంగా వున్నాడు, ప్రతి రోజూ వెనుక నుండి ఎవరో మనల్ని తరుముకొస్తున్నట్టు, ఎంత కాలం ఇలా మనిషి అతి ఆశా జీవి గా బతుకుతాడు, తన పనిని వేగవంతం, సులభవంతం చేసుకోవడానికి లేని కష్టాల్ని తెచ్చుకొంటున్నాడు.

నిన్నటికి నిన్న అయోధ్యా తీర్పు విడుదల అయ్యేసరికి దేశమంతా అలజడి అంతా ఇంతా కాదు, అదే ఆ కాలం అయ్యి వుంటే తర్వాత రోజు వార్తా పత్రిక చూసేదాక తీర్పు గురించి తెలియదేమో .. రేడియో అయితే తప్ప.

మొబైల్ టెక్నాలజీ పేరుతో పిచుకల చిరునామా కాస్త మాయం చేశారు, కంప్యూటర్ల పేరుతో మనిషి బుర్రకి పని చెప్పడం తగ్గించేసారు, వినోదం పేరుతో కాలాన్ని వృధా చేస్తున్నారు.

ఒకప్పుడు ఎవరన్నా ముఖ్యమైన సమాచారం చేరవేయాలి అంటే పొరుగూరి నుండి పక్కింట్లో వున్న ఫోన్ కి ఫోన్ చేసి కట్టె-కొట్టె-తెచ్చె అన్నట్టు ఉన్న విషయాన్ని స్పష్టంగా చెప్పి విషయాన్ని చేరవేసేవాళ్ళు..మరి ఇప్పుడొ ఇంట్లో ఉప్పు నుండి మొదలెడితే ఇంక ఆ మాటల ఎక్కడికి వెళ్తాయంటే...మన దేశ ఆర్ధిక పరిస్థితి ఇలా ఎందుకు తయారయ్యింది అన్న దాక...   

దేశంలో జరిగే సమాచారాన్ని అతి పారదర్శకం గా మేమంటే మేము చూపిస్తున్నాము అని ఒకరికొకరు పోటీపడి చూపిస్తున్న ఈ టి వి చానెళ్ళ  కంటే చక్కగా రేడియోలో ఆకాశవాణి పెట్టుకొని వార్తలు, పాటలు వింటూ కునుకు తీసే ఆ రోజులే నయం. ఇప్పటికీ ఈ పని చేసేవాళ్ళు కూడ వున్నారు మరి.
ప్రతి శుక్రవారం .. దూరదర్శన్ లో వచ్చే చిత్రలహరి కోసం వారం నుండి వేచివుంటే తీరా ఆ రోజు కరెంట్ పోయేది, అదే ఇప్పుడైతే వచ్చిన ప్రోగ్రాంలని తిప్పి తిప్పి నువ్వు చచ్చినట్టు ఎలా అయినా చూసేటట్టు చేస్తారు

ఓ సంవత్సరంలో పది సినిమాలు వచ్చేవి మరి ఇప్పుడు కళ్ళు  మూసి కళ్ళు  తెరిచేలోపు లెక్కపెట్టలేనన్ని...అందులో మంచివి ఎన్ని కానివి ఎన్నో వేరే చెప్పనక్కరలేదు.

సరిగ్గా పది సంవత్సరాలు కూడ నిండవు వానికి ఓ పెద్ద మోటార్ సైకిల్ తో ఊర్లో కసరత్తులు,పచార్లూ,..సరిగ్గా ధైర్యం చేసి ఓ సైకులు తీసుకొని బయటికి వెళ్తే, "ఈ సైకిల్ ఏ కంపెనీది?, ఈ సైకిల్ ఎంతకి తీసావ్?', అని అడిగేవాళ్ళు అప్పుడైతే.

పల్లెటూర్లలో చిన్నతనంలో పదవ తరగతి వరకు చదవడం అయ్యేదాక, వున్న ఊరిని వదిలేవాళ్ళు కాదు, ఇప్పుడైతే ఉన్న ఇళ్ళు పొలాల్ని అమ్మి బిడ్డల కోసం టౌన్ లకి వచ్చి మీన మేషాలు లెక్కపెడుతూ వారి భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తారు.

ఊరికో నాయకుడు ఉండి నలుగిరికి సేవ చేసి అందరి నాలుకల్లో నానేవాడు అప్పుడు,
వీధికో నాయకుడు ఇప్పుడు, సేవ గురించి పక్కన పెడితే తన పర బేదం చూపే వాళ్ళే ఎక్కువ.

వ్యాపారం పేరుతో సూపర్ మార్కెట్లని పెట్టి చిన్న చిన్న కిరాణా దుఖాణాల్ని మూయించారు. కారంటే అంబాసిడర్ లేకుంటే మారుతి మరి ఇప్పుడో..!, దేశానికి రైతు వెన్నుముక లాంటివాడు కాని ఇప్పుడు దేశానికి వెన్నుముక ఇంధనం ధనం, అదే డబ్బున్నొడిదే రాజ్యం..!.

ఎవరన్నా పొరుగింట్లో ఒకరు పక్క దేశానికి..అంటే ఏ కువైట్ కో ఏ దుబాయ్ కో వెళ్తే,"అయ్యో! వాళ్ళకి సరిగ్గ గడువక అలా వెళ్ళారేమో", అనేవారు..ఇప్పుడంతా అతి సంపాదన అత్యాశ..వున్న ఊరిని సొంత గూటిని వదిలి సంవత్సరాలు తరబడి బయటి దేశాలలోనే వలస బ్రతుకులు విలాస జీవితాలు గడుపుతున్నారు.

 ఆ రోజుల్ని కంటికి కనిపించినట్లు చూడాలంటే..శివ నాగ్ గారు డైరెక్ట్ చేసిన ..ఆర్ కె నారాయణ్ గారి "మాల్గుడి డేస్", మరచిపోలేని ఓ దృశ్య కావ్యం...

ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నాడు వీడు అస్సలు టెక్నాలజీ ఉపయోగించుకోడా అని అనుకోకండి ...నేనూ ఉపయోగిస్తాను.. .. ఆ రోజులని గుర్తు చేసుకుందామని .... :-)

Wednesday, September 29, 2010

అర్జునా...ఫల్గుణా ..!"

                         

       నిన్న రాత్రి భోజనం పార్శిల్ తీసుకొని రావడానికని మా స్నేహితుడితో కలసి అలా రూం నుండి బయటకి వచ్చాము ..వెళ్ళి పార్శిల్ తీసుకొని రూం కి తిరుగు ముఖం పట్టాము ఇంతలో చినుకులు పడుతున్నాయి..చిన్న వానేగా అని కొంతదూరం నడిచాము ఇంతలో వర్షం బాగ పడటం మొదలెట్టింది...ఓ ఇంటి ముందు తడవకుండా వుండడానికని నిలబడ్డాము ..వర్షం చాలా జోరుగా ఫడుతుంది, గట్టిగ ఒక పెద్ద ఉరుము శబ్దం వినిపించింది ...చిన్న పిల్లలు గాని వినుంటే ఖచ్చితంగా బయపడేవాళ్ళు..ఇంతలో పక్కనే వున్న మా వాడి నుండి ఓ సనుగుడు వినిపించింది..సరిగ్గ వినలేదు, "ఏంటి అంటున్నావు..?" అని అడిగాను , వాడు నవ్వుకుంటూ.. "అర్జునా..! ఫల్గుణా..!" అని అన్నాడు..., సరే దానర్దం తెలుకుందామని వాడిని అడిగితే, " నాకు కూడ తెలీదు మా అవ్వగారు అలా అంటుండే వారు" అని చెప్పుకొచ్చాడు.

           అలా నాకు ఒక సమాధానం లేని ప్రశ్నని మిగిల్చాడు.

           అసలు "అర్జునా...ఫల్గుణా ..!" అని ఉరుము పడినప్పుడు ఎందుకు అంటారు...?

Wednesday, September 22, 2010

వినియోగం - దుర్వినియోగం


ఓ రోజు బుద్దుడు భోది వృక్షం కింద కూర్చుని లోకానికి తన సిద్దాంతాలని బోదించి మానవ జాతికి పరమార్దాన్ని ఎలా తేలియ జేయాలో తీక్షణం గా ఆలోచిస్తున్నాడు.

ఇంతలో కొంతమంది శిష్యులు తన దగ్గరికి వచ్చి, "గురువర్యా..!,మా నుండి చిన్న విన్నపం..!" అని వివరిస్తారు.

బుద్దుడు: "చెప్పండి..నేను మీకు ఏమి సహాయం చేయగలను ?"

శిష్యుడు: "మా ఈ దుస్తులు చిరిగిపోయినవి, తమరు దయ వుంచి మాకు క్రొత్త దుస్తులు ఇప్పించగలరు"

బుద్దుడు ఇంతలో వారికి కొత్త దుస్తుల్ని దుకాణం నుండి తెప్పించి ఇస్తాడు.

అవి తీసుకొని శిష్యులు అక్కడి నుండి సెలవు తీసుకుంటారు,

కాని బుద్దుడు వారి అవసరాన్ని మాత్రమే తీర్చానని ఆలోచిస్తూ ఏదో వెలితిని సంగ్రహించాడు,
తిరిగి శిష్యులు వుండే గదులకి వెళ్ళి,"కొత్త దుస్తులతో మీరు సంతోషమేనా?" అని అడుగుతాడు.
శిష్యులు: "సంతోషమే గురువర్యా..!"

బుద్దుడు: "మీరు కొత్త దుస్తుల్ని తీసుకొని,పాత దుస్తుల్ని ఏమి చేసారు?  "
శిష్యులు: "పాత బట్టల్ని నేలపై పడుకోవడానికి దుప్పటిలా ఉపయోగిస్తున్నాము గురువర్యా..! "

బుద్దుడు: "మరి పాత దుప్పటి ఏమి చేసారు..! "
శిష్యులు:  "పాత దుప్పటిని కిటికీకి తెరలా ఉపయోగిస్తున్నాము..!"

బుద్దుడు: " మరి పాత కిటికీ తెర ఏమి చేసారు"
శిష్యులు: " పాత కిటికీ తెరని వంట గదిలో వేడిగా వున్న పాత్రల్ని పట్టుకోవడంలో ఉపయోగిస్తున్నాము ...!"

బుద్దుడు: " మరి ముందుటి బట్ట..?"

శిష్యులు: "ఆ బట్టని నేలని శుభ్రం చేయడానికి ఉపయోగిస్తున్నాము ..! "

బుద్దుడు: " మరి ఈ బట్ట..?"

శిష్యులు: " బాగా చిరిగి పోయిన ఈ బట్టని ఏమి చేయాలో అర్దం కాలేదు, వీలుఫడితే దీన్ని దీపంలో ఒత్తిలా ఉపయోగించవచ్చు. "

బుద్దుడు, ఒక్కసారిగా తన శిష్యుల సమాధానంతో ఆనందపడి అక్కడినుండి వెళ్ళిపోతాడు.

ఒక వేళ బుధ్ధుని శిష్యులు ఇంతకంటే ఉపయోగకరమైన సమాధానం ఇచ్చి వుండక పోయి ఉంటే బుధ్ధుడు కలత చెంది వుండేవాడు, కాని తన బోదనలు శిష్యులకి సరిగ్గా  చేరుతున్నాయని సంతోషించాడు.

Wednesday, September 1, 2010

ఎందుకు?? ఎందుకు??


  • టి.వి రిమోట్ కంట్రోల్ లో బ్యాటరీలు లేవని తెలిసినా ఎందుకు గట్టిగా పదే పదే నొక్కుతారు.
  • బ్యాంక్ అకౌంట్ లో తక్కువ మొత్తంలో నగదు వుందని తెలిసినా కూడా బ్యాంక్ లు ఎందుకు అదనపు చార్జీల మోత వేస్తాయి.
  • ఎవరైనా ఆకాశంలో నాలుగు బిలియన్ల సంఖ్యలో నక్షత్రాలు వుంటాయి అని అంటే.. అతన్ని ప్రశ్నించక గుడ్డిగా ఎందుకు నమ్ముతారు.
  • టార్జాన్ కి గడ్డం ఎందుకు వుండదు.
  • సూపర్ మాన్ వేగవంతమైన బుల్లెట్లని తన చాతితో సులువుగా ఆపగలడు కాని అదే గన్ ని తిప్పి తన తల పై మోదితే ఎందుకు పడిపోతాడు.
  • చాలా మంది ఇంటి ఫ్రిజ్ లో ఏమీ లేవని తెలిసి కూడ పదే పదే అందులో ఏదో వున్నట్లు ఫ్రిజ్ తలుపు తీసి ఎందుకు వెతుకుతారు.
  • పొరపాటున టేబుల్ పైన వస్తువు ని కిందకు పడకుండా పట్టుకోవడం లో విఫలమైతే మళ్ళీ మనమే ఎందుకు ఇంకో వస్తువుని చిరాకుతో క్రింద పడెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తాము.
     నా ఉద్దేశం... ఈ మధ్య నాకర్ధం కాని కొన్ని విషయాలు మిమ్మల్ని అడుగుదామని .... అంతే !!!

Thursday, August 26, 2010

నేను సంపాదించిన స్వచ్చమైన తెలుగు సామెతల సమాహారం...!


* అంగడి అమ్మి, గొంగళి కొన్నట్లు.
* అంచు డాబే గానీ, పంచె డాబు గాదు.
* అంధునకు అద్దము చూపినట్లు.
* అంకె లేని కోతి లంకంతా చెరచిందట.
* అంగట్లో అన్నీ ఉన్నా - అల్లుడి నోట్లో శని వుంది !
* అంగట్లో అరువు - తలమీద బరువు లాంటిది
* అంగడిలో దొరకనిది - అమ్మ ఒక్కటే !
* అగడ్తలో పడ్డ పిల్లికి అదే వైకున్ఠం.
* అగ్నికి వాయువు తొడైనట్లు.
* అంచులేని గిన్నె - అదుపులేని పెళ్ళాం !
* అంతకు తగిన గంత, గంతకు తగిన బొంత!
* అంతా మన మంచికే
* అంతా మావాళ్లేగాని - అన్నానికి రమ్మనేవాళ్లులేరు !
* అంత్య నిష్టూరంకన్నా - ఆది నిష్టూరం మేలు !
* అందని ద్రాక్షపండ్లు - పుల్లన!
* అందని మ్రానిపండ్లకు అర్రులు చాచుట.
* అందితే జుట్టు అందక పోతే కాళ్ళు.
* అందరూ ఎక్కేవాళ్ళయితే మోసేవాళ్ళెవరు! 

                                               మరిన్ని సామెతలు..

Friday, August 6, 2010

చార్మినార్ ఒక అద్భుత కట్టడం ...!



క్రిందటి వారాంతం సరదాగ మా స్నేహితులతో కలసి హైదరాబాదులో చార్మినార్ కి వెళ్ళాం....,

ఆ రోజు, అక్కడ, ప్రతి ప్రదేశం  మాకు మంచి అనుభూతిని కలిగించింది,
మొదటగా కార్ పార్క్ చేయడానికి ఆ ఇరుకు రోడ్ల పై మేము పడిన తంటాలు అన్ని ఇన్ని కాదు..,

చార్మినార్ కి ఎదురుగా వున్న నిజాం టి.బి హాస్పిటల్లో పార్క్ చేయమని ఎవరో అంటే విని వెళ్ళి కార్ పార్క్ చేసాము..

అక్కడినుండి ఇంక ఫారెన్ కంట్రీ నుండి వచ్చిన విదేశీయుల్లా.. మేము చేతిలో కెమరాలు పట్టుకుని కాసేపు హడావిడి చేసాము, కాని అక్కడ వున్నంతసేపు ఏదో అభద్రతా బావం ఎవరన్న వచ్చి ఏమన్నా చేస్తారేమో అని.

 కాని ఆ కట్టడం చాలా  అద్భుతమైనది, హైదరాబాద్ అంటే ఒకప్పుడు అందరికీ గుర్తొచ్చేది చార్మినారే ..అప్పటినుండి నాకు.. "ఇన్ని రోజులు నుండి హైదరాబాదులో వున్నా ఈ ప్రదేశం చూడలేక పోతున్నామే" అని ఓ కోరిక మిగిలిపోయింది. కాని ఈ రోజుతో ఆ కోరిక పూర్తి కాబోతుంది అని ఆనందం.
   
అప్పటికే మేము వెళ్ళిన సమయం సాయంత్రం 4.30 గం||లు, ఓ గంట సేపు చార్మినారు, మేము ఫోటోలు దిగి చివరికి అలసిపోయి పక్కనే వున్న "ఓ" కేఫ్ కి వెళ్ళాము, ఈ కేఫ్ లో ఓ ప్రత్యేకత వుంది, ఇక్కడ టీ (చాయ్) ఎంత త్వరగా సప్లయ్ చేస్తారంటే.. ఇలా డబ్బులు ఇస్తే అలా టీ వచ్చేస్తుంది కిక్కిరిసే జనంతో అంతా బిజీ బిజీ గా వుంది ఆ కేఫ్  ..వీళ్ళ ఆదాయం ఎంత ఎక్కువ వుంటుందో వేరే చెప్పనక్కర్లేదు, అలా కాసేపు టీ చేతిలో పట్టుకుని  ఆ అద్భుతమైన కట్టడాన్ని (చార్మినార్) వీక్షిస్తూ రెండు టీలు లాగించేసాము.


ఇంక మళ్ళీ అక్కడినుండి మొదలయ్యి చార్మినార్ కి ఓ పక్క వీదిలోకి వెళ్ళాము.. ఆ వీది అంతా పూర్తిగా గాజుల అంగళ్ళతో మెరిసిపోతుంది, ఎన్ని అంగళ్ళో ..అలా చూస్తే అంగళ్ళలోనికి పిలుస్తున్నారు అంగళ్ళ యజమానులు.  కాని ఆ గాజుల  అంగళ్ళతో మాకేం పని అని అటూ ఇటూ చూడకుండ వచ్చేసాము కాని అక్కడ ఆ అంగళ్ళ వరుస చాల అందంగా కనిపించాయి మాకు.

అక్కడి నుండి ఇంకాస్త ముందుకి వస్తే ఆ వీధి అంతా అత్తరు వాసన, ఓ మంచి అత్తరు దుఖాణం కనిపిస్తే,
మావాడు ఒకడు తీసుకుందాము అంటేను సరే బేరం చేయడం మొదలు పెట్టాము, ఓ పట్టాన వాడు వినకున్నా 100/- కి 50/- అడుగుతూ బేరం చేసి మంచి అత్తరు సీసా ఒకటి కొన్నాము. కాస్త ముందుకి వెళ్ళాక అక్కడ రోడ్ పైన ఓ ముసలి అతను నిలబడి ఏవో కొన్ని సీసాలు కింద పెట్టి అమ్ముతున్నాడు, ఏంటా అవి చూస్తే అప్పటికి గాని అవి అనిపించలేదు సెంటు బాటిల్లు అని ఏవైన తీసుకొండి 100/- మాత్రమే అంటున్నాడు, అక్కడ వున్నంతసేపు మా పైన సెంటు వర్షం కురిపించాడు.. ఇది తీసుకోండి అది తీసుకోండి అంటూ ..మా వాడికి అప్పుడు మొదలైన తుమ్ములు ఒక్క రోజుక్కాని ఆగలేదు..హహ్హ హహ్హ..!!.

అలా చార్మినార్ వీదుల్లో తిరిగి తిరిగి మళ్ళీ చార్మినార్ వైపుగా నడిచాము అంత దాక మాకు చార్మినార్లో మాకు కనిపించిన అందం తక్కువే అని చెప్పాలి, రంగుల వెలుగులో దాని అందం ఇంకాస్త రెట్టింపు అయ్యింది ...మళ్ళీ మా కెమెరాలకి పని చెప్పాము......!

తిరిగి తిరిగి బాగ అలసిపోయి ఆకలి వేసి ఏదన్నా తిందామని వెతికితే చార్మినార్ కి ముందు ఓ పక్క చిన్న టిఫిన్ కొట్టు కనిపిస్తే అలా రోడ్ పైనే చైర్ లు వేసుకొని కూర్చుని టిఫిన్ లాగించేసాము. .మళ్ళీ తిరిగి పార్క్ చేసిన కార్ ని తీసుకొని రావడానికి వెళ్ళాము, గంటకి 20/-రు|| లు చొప్పున రెండు గంటలకి 40 రు||లు చార్జీ చేసాడు అక్కడి పార్కింగ్ యజమాని. అక్కడి మొదలు నాంపల్లి కరాచి బేకరీ కి వెళ్ళి కాసేపు రూంలోకి కావలసిన బేకరీ ఫుడ్ కొనుక్కొని తిన్నగా రూం కి చేరాము ..అలా ఒక వారాంతం మాకు చార్మినార్ ప్రాంతం ఒక మంచి విడిదిగా అయ్యింది.... !

Wednesday, July 21, 2010

రామెన్ సూప్ - జపనీస్ వంటకం..!


ఈ మధ్య ఆఫీస్ వేళలు మార్చేసరికి సాయంత్రం కాస్త త్వరగా మా రూం కి రావలసి వస్తోంది..
సరే అని రూంలో కాసేపు టి వి ఆన్ చేసి రిమోట్ తో చానెల్స్ మారుస్తున్నాను ఇంతలో స్టార్ మూవీస్ చానెల్ లో ఏదో సినిమా వస్తోంది ....చూడడం మొదలెట్టాను ....!

సినిమా అంతా జపాన్ దేశంలో చిత్రించారు ...ఇందులో కథా నాయిక అమెరికా నుండి జపాన్ కి తను ప్రేమించిన వ్యక్తితో  వచ్చేస్తుంది.. అక్కడ మళ్ళీ ఇంకో దేశానికి వెళ్ళే సందర్బంతో ప్రేమించిన వ్యక్తి తనని మోసం చేసి ఆమెని జపాన్ లోనే వదిలి వెళ్ళి పోతాడు...మోసపోయానని తెలుసుకున్న ఆమె తను వుంటున్న ఇంటికి ముందు ఒక జపనీస్ రెస్టారంట్ కి వెళ్ళి తినడానికి ప్రయత్నిస్తే ఆ హోటల్ యజమాని తనని వారించి అక్కడి నుండి పంపే ప్రయత్నం చేస్తాడు.

ఇంతలో ఇదే అదునుగా "నేను మీ షాప్ లో పని చేస్తాను మీ వంటలు వండి ఇక్కడే పని చేస్తాను ",అని అంటూ ....ఆ యజమాని కి  కాక పట్టడ్దం చేస్తుంది..తను ఆమెను వారికంచలేక సరే మరుసటి దినం నుండి  రమ్మని చెబుతాడు. చెప్పిందే తడవుగా మరుసటి దినం  తను ఆ హోటల్ తెరవక మునుపే వచ్చి కూర్చుంటుంది.., అలా అక్కడి  యజమాని కి చేదోడు వాదోడు గా వుంటూ ఆ దేశపు ప్రసిద్ది వంటకం "రామెన్ సూప్"ని  ఎలా చేయాలో అడుగుతుంది ...ముందు ససేమిర అని చివరికి ఎలాగో అలా నేర్పిస్తాడు.

కాని ఆ వంటకం వండడం అంత తేలికైన పని మాత్రం కాదు..., అది చేసేటప్పుడు చాల జాగ్రత్తగా మనసు దగ్గర పెట్టి చేయాలి, అప్పుడే దాని రుచి భేషుగ్గా వస్తుంది, ఇవన్నీ నాకెలా తెలుసు అని అనుకుంటున్నారా..ఆ సినెమా లో ఆ యజమాని ఆమెకి చెబుతుంటాడు లెండి,  హ హహ్హ ....! ,
అంత గొప్ప వంటకమా అని తర్వాత నేను "GOOGLE" లో వెదకటం ప్రారంబించాను,
"రామెన్" అంటే అది ఒక సూప్ లాంటి వంటకం చేప లేద మటన్ ని వుడక పెట్టిన నీళ్ళలో నూడుల్స్ వేసి రుచిగా చేసే వంటకం, ఇది ఆరగిస్తే ఒక బోజనం కి సమానం అని చెప్పారు.

ఇంతకీ నేను సినిమా సంగతి మర్చిపోయాను...!

చివరికి, సొంత కొడుకుని ఆ హోటల్ కి వారసుడిని చేద్దామని అనుకున్న తనకి ఆమెరికా అమ్మాయికి ఇలా వచ్చిన వంటకాన్ని బోదిస్తానని అనుకోలేదు అని బాద పడుతుంటాడు. ఆ వూరిలో బాగ రామెన్ చేయగల వ్యక్తుల సరసన చేరుతుంది ఈ ఆమెరికా అమ్మాయి. సొంత దేశం అయిన ఆమెరికా కి వెళ్ళి అక్కడ "The Ramen Girl" అని ఒక రెస్టారెంట్ ని ఒపెన్ చేసి సినిమాకి తెర దించుతుంది..!.

ఇక్కడ చెప్పడం ఒకటి మరిచాను..ఈ సినిమా పేరు కూడ ఆ రెస్టారెంట్ పేరే, "The Ramen Girl".
రామెన్ సూప్ మొదట చైనా వంటకం క్రమంగా ఇది జపాన్ దేశంలో కూడ మంచి వంటకంగా విస్తరించింది .
నాకు సినిమా చూస్తున్నంత సేపు నా జిహ్వా చాపల్యాన్ని ఓర్పుతో నిలుపుకున్నాను, ఇంక నా వల్ల కాదు, నేను ఈ వంటకాన్ని రుచి చూడాల్సిందే..నా రూంకి దగ్గరలో చైనీస్ రెస్టారెంట్ "Bowl O China" వుంది, వెంటనే ఈ రోజు వెళ్ళి దీని సంగతేంటో చూడాల్సిందే .

మరి వుంటానండి ....!!!!!!   ;-)

Friday, June 25, 2010

తిట్లదండకం

బ్లాగుల్లో అనవసరంగా,నచ్చని విధంగా విమర్శిస్తూ కామెంట్స్ ఇచ్చే ప్రతి ఒక్కరికి నా ఈ తిట్లదండకం అంకితం...!
మిమ్మల్ని 100 అంతస్తుల మేడనుండి తోసెయ్య,
నీళ్ళు లేని బావిలొకి మీకు తెలియకుండా కళ్ళు మూయించి డైవ్ వేయించా,
పంట పొలాల్లో దిష్టి బొమ్మలకి బదులు మిమ్మల్ని వేలాడదీయ,
పబ్లిక్ ఎక్షాంలో నీ పెన్నుకి ఇంకు అయ్యిపొయి ఎవ్వరూ పెన్ను ఇవ్వక చావ,
టికెట్ లేకుండా వెళ్ళిన రోజు బస్సులో టికెట్ కల్లెక్టర్ కి నువ్వు చిక్క,
మండుటెండలో తాటి చేట్టుకి వేలాడదీయ,
2 నెలలనాటి మాడిపోయిన మసాల దోసె నీ మొహాన కుక్క,
మీ పాస్ వర్డ్స్ ఎవరో ఒకరు కొట్టేసి నీ పర్సనల్ డాటా తో మిమ్మల్ని బ్లాక్ మైల్ చెయ్యా,
రైల్వే ట్రాక్ పైన మిమ్మల్ని రోడ్ రోలర్ తో తొక్కి పడెయ్య,
మాంచి ఒంగోల్ ఎద్దులు పొడవాటి కొమ్ములతో గురిచూసి నిన్ను కుమ్మేయ..
చెప్పులు లేకుండా తారు రోడ్డు పైన 48డిగ్రీల ఎండకి ఒక గంట సేపు నడిపించ..,
పారిపోతున్న దొంగని వదిలేసి పోలీసులు నిన్ను పట్టుకోని దొంగ అనుకుని ఉతికి ఆరెయ్యా..వీలైతే ఎన్ కౌంటర్ చెయ్య..,
అంతవరకూ సంపాదించిన సంపాదనంతా బ్యాంక్ నుండి తీసుకొస్తుండగా దొంగ వెదవ కొట్టేసెయ్య..!

ఇంకా తిట్టాలని వుంది కాని...,నాకు ఓపిక లేదు..మంచి కంటే ముందు చెడు చాలా త్వరగా విస్తరిస్తుంది ..అలాగే బ్లాగుళ్ళొ తమ తమ ఉనికిని తెలియజేయడానికి చెడుగా రాసే ప్రతి ఒక్కరికి నా ఈ తిట్లదండకం అంకితం...!,మిమ్మల్ని మార్చే శక్తి నాకు లేదు కనీసం ఒక్కరు మారినా నాకు తృప్తే. నాయీ చిన్న హాస్య దండకం కొంతమంది నైనా మారుస్తుందని ఆశిస్తూ..!

Wednesday, June 23, 2010

త్రాగుడెంత పని చేసే నారాయణా...!


త్రాగుడెంత పని చేసే నారాయణా...!

చెప్పేవాడికి వినే వాడు లోకువ అన్నట్లు ..!

మహిళా లోకం..!

ఒక అబ్బాయి క్లాసుకి ఆలస్యంగా వచ్చాడంటే "కాలం ఎవ్వరికోసం ఆగదు కాలాన్ని వృధా చేయకు ..!" అంటూ అందరూ అతనికి హితభోద చేస్తారు, అదే అమ్మాయి ఆలస్యంగా వస్తే "బస్సు లేట్ అయ్యుంటుందిలే పాపం" అంటారు.


అమ్మాయి అబ్బాయిలా దుస్తులు ధరిస్తే అమ్మాయి ప్యాషన్ గా వుంది అని పొగుడుతారు కాని అదే అబ్బాయి అమ్మాయిలా తయారయ్యితే ఎక్కడి జూ నుండి పారిపొయి వచ్చాడు అంటారు.


అబ్బాయి అమ్మాయితో మాట్లాడితే తను ఆ అమ్మాయికి సైట్ కొడుతున్నాడు అంటారు,అదే అమ్మాయి అబ్బాయితో మాట్లాడితే ఆ అబ్బాయితో స్నేహం గా వుంది అంటారు.
 
ఒక అమ్మాయి ఏడుస్తుంటే అందరూ తనని ఓదార్చడానికి ప్రయత్నిస్తారు, కాని అదే ఒక అబ్బాయి ఏడిస్తే ఏంటా ఏడ్పు అమ్మాయిల్లాగా..! అంటూ అవహేళన చేస్తారు.
 
రోడ్ పైన అమ్మాయి ఏదన్నా యాక్సిడెంట్ చేస్తే అవతలి వాళ్ళది తప్పు అని సర్ది చెబుతారు, అదే అబ్బాయి గనుక చేస్తే నువ్వు సరిగ్గ డ్రైవింగ్ చేయలేదు అని అంటారు.

సిటీ బస్ లో అబ్బాయి అమ్మాయిల సీట్లలో కూర్చుంటే అబ్బాయికి బుద్ది,జ్ఞానం లేనట్టున్నాయి అని చెబుతారు అదే అమ్మాయి అబ్బాయిల సీట్లో కూర్చుంటే " స్త్రీలని గౌరవించడం మన సాంప్రదాయం" అని వూరుకుంటారు.

ఎంట్రన్స్ పరీక్షల్లో మంచి రాంక్ వచ్చినా ఇంకా మంచి రాంక్ వచ్చుండేది ప్రయత్నించుంటే అనే వారు,అదే అమ్మాయి అయితే ఏం కంగారు పడకు లేడీస్ కి 30% రిజర్వేషన్ వుంది కదా అంటూ ఓదారుస్తారు.

క్లాస్ లో అమ్మాయిలు వుంటే మాస్టరుకి రోజూ పాఠాలు చెప్పడానికి ఆసక్తి వుంటుంది అదే అబ్బాయిలు ఒక్కటే వుంటే ఆ రోజు క్లాస్ ఏమి లేదు అని మొహం తిప్పేస్తారు.

అయితే..!

ప్రపంచమంలోని మనుషులంతా ఒకే భాష, ఒకే కులం, ఒకే జాతితో చలామణి అయితే..,


స్వర్గం నుండి దేవుళ్ళు దిగి వచ్చి వాళ్ళ వాళ్ళ గుళ్ళలో విగ్రహాలకి బదులు వాళ్ళే నిలబడి భక్తులకి వరాలిస్తే...,


మనిషి రోజుకి ఒక్క పూటే తినే అలవాటు వుంటే..,


ప్రతి వ్యక్తి నెల వారి సంపాదనకి ప్రభుత్వం ఒక పరిమితి విధించి ఏ పని చేసినా ఒకే జీతం కేటాయిస్తే..,


భూమి తనచుట్టూ తాను తిరగడానికి 365 రోజుల సమయం పడితే..,

అబధ్ధాలు చెప్పని,మోసాలు చెయ్యని మనుషులకి మాత్రమే భూమి ప్రవేశం కల్పిస్తే...,


 జంతువులు అడవులు వదిలి మనుషులతో కలిసిపోయి స్నేహంగా మానవ సంచార ప్రదేశాల్లో సంచరిస్తే..,


భూమి పై ఒకే ఒక్క రకపు చెట్లకి సంవత్సరంలో నెలకొక్క రకం చొప్పున పన్నెండు రకాల పండ్లని ఇస్తే..,


విమానాలకి బదులు మేఘాలు మనుషుల్ని మోసుకెల్తే ..,


బంగారం,వెండి కూడా ఇత్తడి,రాగిలా సమానంగా తక్కువ ధరకి వీధుల్లో నాలుగు చక్రాల బండ్ల పైన అమ్మితే..,


ప్రతి ఒక్కరికి తమని పెళ్ళాడబోయే అమ్మాయి, చిన్నప్పటి నుండి తమతో స్నేహంగా మెదిలితే ..!

Friday, June 4, 2010

మేము - ఆదివారం - విధి


       చివరి ఆదివారం, సాయంత్రం హైదరబాదులో, మా రూంలో ఒకటే బోర్ కొడుతుందని అలా బయటికి వెళ్దామని నేను, నా మిత్రులు 7గంటల ప్రాంతంలో ఒక్క బైక్ లో ముగ్గురం GVK మాల్ కి బయలుదేరాము.
    
      మేము వుండేది బల్కంపేట అక్కడినుండి ఆ మాల్ కి పంజగుట్ట మీదుగా వెళ్ళాలి. పంజాగుట్ట దాక ముగ్గురం బాగానే వెళ్ళాం ట్రాఫిక్ పోలీస్ ల కంట పడకుండా.  పంజగుట్ట సిగ్నల్ పడగానే రెప్ప పాటులో మా ముందు ట్రాఫిక్ పోలీస్ ప్రత్యక్షమయ్యాడు.


     తను చాల దురుసుగా "దిగండి మా సార్ అక్కడ వున్నాడు వెళ్ళి కలవండి..!" అంటూ అరిచాడు. మా వాడు బైక్ దిగకుండా అలానే బైక్ పైనే అతని దగ్గరికి వెళ్ళే ప్రయత్నం చేసాడు.ఆ పోలిస్ మళ్ళీ వచ్చి గొడవ పడ్డాడు "అలా వెళ్ళ కూడదు ...!" అని.  దీంతో మా వాడికి చిరాకొచ్చి  తనతో  "మా ఇష్టం" అంటూ ఆ పోలీస్ కి తిరిగి సమాధానం ఇచ్చాడు. "ఏమి కాదులే" అంటూ మాకు చెబుతూ, వాళ్ళ సార్ దగ్గరికి వెళ్ళి మాట్లాడాడు మా వాడు.


      అలా కాసేపు ఎప్పుడూ బిజీగా వుండే  పంజాగుట్ట ట్రాఫిక్ సెంటర్లో గడిపాము, కాసేపయ్యాక తను నవ్వుకొంటూ వచ్చి "పదండి వెళ్దాం..!" అంటూ బైక్ స్టార్ట్ చేసాడు. బైక్ లో వెళ్తూ "ఏమి చేసావురా..!" అని అడిగితే, "ఏంలేదురా నేను జూబ్లిహిల్ల్స్ లో M.L.A ప్రతాప్ రెడ్డి బంధువులమని, అర్జెంట్ గా పని పడితే ముగ్గురం వేరే బైక్ లేక వెళ్తున్నామని చెప్పాను, అంతే తను నన్ను ఓ V.I.P లా చూసి వదిలేసాడు" అంటూ నవ్వాడు.  అక్కడినుండి GVK వన్ మాల్ కి వెళ్ళి, బైక్ ని ఏదో సాధించామన్న హడావిడిలో మాల్ కి  బయటే పార్క్ చేసాము.


    రెండు గంటలు మాల్ లోపల అంతా బాగ తిరిగి తిరిగి అలిసిపోయి ఇంక రూంకి వెళ్దామని నిర్ణయించుకొని..మాల్ కి బయటికి వచ్చి బైక్ కోసం వెతుకులాడాము, గుండె ఆగినంత పని అయ్యింది, తన బైక్ కనిపించకుండా పొయింది..,మా వాడిని ఆపడం మా వల్ల కాలేదు,వాడికి బి.పి వచ్చినంత పని అయ్యింది.
 ఇంతలో ఒక వ్యక్తి "ఏమైంది బాబు ..!" అంటూ  మా దగ్గరికి వచ్చాడు, జరిగిందంతా చెప్పాము. "ఇందాక ట్రాఫిక్ పోలీసులు వచ్చి ఏవో కొన్ని బైక్ లని సరిగ్గా పార్క్ చేయలేదని పట్టుకెళ్ళిపోయారు స్టేషన్ కి, మీవీ అందులో వున్నాయేమో, వెళ్ళి చూసుకొండి...!" అని తను చెప్పగానే మళ్ళి అంత వరకు ఊపిరిపోయినట్లు వున్న మా వాడికి ఊపిరొచ్చినంత పని అయ్యింది. ముగ్గురం హూటహూటిన ఒక ఆటో ని పట్టుకొని పంజాగుట్ట పోలీస్ స్టేషన్ కి వెళ్ళాము .


అక్కడున్న బైక్ లలో మా వాడి బైక్ ని చూసి కష్టం నుండి బయట పడ్డాము అని దేవునికి థాంక్స్ చెప్పుకున్నాము..!. ట్రాఫిక్ పోలీస్ లకి 300/- ఫైన్ గా కట్టి బైక్ ని తిరిగి తీసుకొన్నాము. ఇక్కడ విషయం ఏమిటంటే సరిగ్గా రెండు గంటల క్రితమే ఆ ప్రదేశానికి దగ్గరలోనే ట్రాఫిక్ పోలిస్ కి ఫైన్ కట్టకుండా అబద్దం చెప్పి తప్పించుకున్నాము, మళ్ళీ ఈ రూపంలో ఇంత త్వరగా ఈ ప్రదేశంలో  చిక్కుతామని అస్సలు ఊహించలేదు, ఆ రోజు  నాకైతే ఒక్కటి స్పష్టంగా అర్దం అయ్యింది "విధి నుండి ఎవ్వరూ తప్పించుకోలేరు ..!" అని.

Wednesday, May 26, 2010

మా శ్రీకాళహస్తి "రాజగోపురం" చిత్రాల్ని మీతో పంచుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నా..!

చిత్తూరు జిల్లాలో,శ్రీకాళహస్తి అందం,ప్రతిష్ట "రాజగోపురం",అందరి దగ్గర "గాలిగోపురం" గా పిలవబడే ఈ కట్టదం, ఒక్కసారిగా నిన్న(26.05.2010 తేదిన) నేలమట్టం అయ్యింది. ఇది నా మనసును ఎంతగానో కలిచివేసింది ...క్రీ.శ.1516 లో విజయనగర సామ్రాజ్య రాజు శ్రీ కృష్ణ దేవరాయలు గజపతుల పై విజయానికి చిహ్నం గా ఈ అందైన కట్టడాన్ని నిర్మించారు. ఇది 133 అడుగుల ఎత్తు నిర్మాణం.

ఈ సందర్బంలో చివరిగా నేను అందమైన మా ఊరి గాలిగోపుర చిత్రాల్ని మీతో పంచుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నా..!







ప్రేమకి, పెళ్ళికి గల వ్యత్యాసం ఏంటి ..??


క్లాసులో అంతా శ్రద్దగా తెలుగు టీచర్ చెబుతున్న పాఠాన్ని వింటున్నారు.


ఇంతలో ఆ క్లాసులో కాస్త చురుకుగా వుండే పిల్లవాడు ఒకడు లేచి, "టీచర్ నాకో డౌట్..!",అన్నాడు.


పిల్లలకి వున్న సందేహాలని తీర్చడం టీచర్ గా ఆమె భాద్యత ,"అడుగు బాబు.." అంది ఆ టీచర్.


"ప్రేమకి, పెళ్ళికి గల వ్యత్యాసం ఎంటి?", అని అడిగాడు..,


టీచర్ నవ్వుకుంటూ ఆ బాబు ని దగ్గరకి పిలిచి,


"బాబు అక్కడ కనిపిస్తున్న బియ్యపు గోదాములోకి వెళ్ళి, అక్కడ ఎండకి ఆరపెట్టిన బియ్యంలో అతి పెద్దదైన బియ్యపు గింజని తీసుకొనిరా, కాని ఒక్క షరతు, తీసుకున్న గింజ మళ్ళి ముట్టుకోకూడదు...!", అని చెప్పింది.


చెప్పిందే తడవుగా ఆ పిల్లవాడు అక్కడికి వెళ్ళి అతి పెద్ద గింజ కొసం వెతకదం ప్రారంబించాడు. అత్యుత్సాహంతో అన్ని పెద్ద గింజలని వదిలేసి అందులో చివరికి చిన్న గింజని తీసుకొచ్చి టీచర్ కి ఇచ్చాడు, ఏదో పొగొట్టుకున్న వాడిలా.


టీచర్ మళ్ళీ తనతో, "ఇంకో అవకాశం ఇస్తున్నాను,ఈ సారి వెళ్ళి తీసుకొని రా ..!" అంది.


ఈ సారి ఆ పిల్లవాడు తెలివిగా,తనకి కనిపించిన కొద్దిపాటి గింజల్లో ఒక పెద్ద గింజని తీసుకొచ్చి తీచర్ కి ఇచ్చాడు,కాని ఇప్పుడు ముందు కంటే మేలుగా కాస్త పెద్ద గింజే తీసుకొచ్చాడు ,కాస్త నవ్వుతూ.


"ప్రేమకి,పెళ్ళికి గల తేడా కూడా నువ్వు చేసిన ఈ పనిలోనే వుంది,ఆ తేడాని నువ్వు నాకు రేపు క్లాసులో అందరి ముందు వినిపించు",
అని చెప్పి..క్లాసు ముగించింది టీచర్.


తర్వాత రోజు ఆ పిల్లవాడు ఏమి సమాధానం ఇస్తే ఆ టీచర్ సంతోషిస్తుందో... మీరే చెప్పండి ...?

వచ్చే సంవత్సరం అంతరిక్షంలోకి చంద్రయాణ్ ..!



అమెరికా వైట్ హౌస్ లో,
భారత ప్రధాని మన్మోహన్ సింగ్.. తనలో తను మనసులో సంతోషంతో నవ్వుకోవడం చూసి.. అమెరికా అధ్యక్షుడు ఒబామ(బ్రేక్ టైంలో..)
...
ఒబామ: ఏంటి సింగ్ గారు.. భారత్ విశేషాలు ..?
మన్మోహన్ సింగ్: మేము వచ్చే సంవత్సరం అంతరిక్షంలో చంద్రయాణ్ పేరుతో చంద్రుని పైకి మనుషుల్ని పంపే ప్రయత్నంలో వున్నామండి ..!..! (ఎంతో సంతోషంతో..గర్వంగా ).


ఒబామ: అవునా చాల సంతోషం.. మరి ఏ దేశస్తుల్ని పంపుతున్నారు..?
మన్మోహన్ సింగ్: వేరే దేశస్తుల్ని దేనికి..అందరూ మా దేశస్తులే..!


ఒబామ: ఎంత మంది..?
మన్మోహన్ సింగ్: ఓ వందమంది అనుకున్నాము ఇప్పటికి..!


ఒబామ: ఆ...!,అంతమందితో ప్రయాణం కష్టం కదా..!
మన్మోహన్ సింగ్: అవును ఒబామ గారు..,మా వాళ్ళు NASAకి దీటుగా రాకెట్ ని తయారు చేస్తున్నారు,
ఇది ప్రపంచంలో మొట్టమొదటిసారి జరుగుతుంది ..ముందున్న రికార్ద్స్ ని మా దేశం తుడిచిపెడుతుంది...!


ఒబామ: అలాగ..!, ఇంతకీ ఆ వందమంది ఎవరో తెలుసుకోవచ్చా..!
మన్మోహన్ సింగ్: ఓ యస్ ... ..!


OBC - 25
SC - 25
ST - 25
PHC - 5
SportQuota - 5
NCC & etc - 10
Recommandations - 4


వీలైతే చివరిగా ఒక వ్యోమగామి ...ఒబామా గారు..!,
తనే వీళ్ళందిరికి న్యాయకత్వ భాద్యతలు తీసుకుంటాడు ..!

Monday, May 24, 2010

పాశ్చాత్య సినిమాలు...వాటి తీరు ...!



"అది ఒక పాడుబడిన కోట, ఆ కోటకి కాపలా కాసే వాచ్ మెన్ అంత సేపు మేలుకొని మెల్లగా కునుకు తీశాడు...వున్నట్టుండి కోటలోపలి నుండి గట్టిగా శభ్దం ఎవరో అమ్మాయి గొంతు ...గట్టిగా అరిచినట్టు..ఇంతలో నిద్రలో వున్న అతను లేచి పక్కనే వున్న కోట తాళాల గుత్తి.లాంతరుతో కోట వైపు కోట తలుపులు తీసే ప్రయత్నం చేసాడు.

లోపల అంతా చీకటి ఎదురుగా కనిపిస్తున్న మెట్లను లాంతరు వెలుగులో ఎక్కే ప్రయత్నం చేసాడు...పక్కనే అటు ఇటు మెల్లిగా తిరుగుతున్న ఓ తలుపు వైపు తన పాదాలను మోపాడు ..!,మెల్లగా ఆ గదిలోకి ప్రవేశించాడు...,ఆ గది కోటలో ఒకప్ప్పుడు నివసించిన రాణి వారి అలంకార గది...,అదే గదిలో ఎదురుగా వున్న ఒక పెద్ద అద్దం వైపు చూస్తూ దాని దగ్గరకి వెళ్ళాడు.

ఇంతలో ఆ నిశబ్ద వాతావరణంలో ఆ అద్దం అంతా ఒక్క సారిగా చీలుతూ పగలడం మొదలయ్యింది..అంత వరకు ఎంతో దైర్యం గా వున్న ఆ వాచ్ మాన్ భయపద్దం మొదలు పెట్టాదు.. అంతే తన ముఖాన్ని అలానే పగిలిన అద్దంలోకి చూస్తుండగానే ...కింద పడిన ఒక పెద్ద అద్దం ముక్కతో అద్దంలో అటు వైపు వున్న తన ప్రతిబింబం తన గొంతును తనే కొసుకునే ప్రయత్నం చేస్తుంది ... ఇటు వైపు వాచ్ మాన్ కి గొంతు తెగి,రక్తం మడుగులో పడి విల విల లాడుతూ ప్రాణాలు వదిలాడు..!.
"



ఇంక చాలు వ్రాసే నాకే టైప్ చేయడానికి వ్రేళ్ళు వణుకుతున్నాయి...ఇదంత నిన్న ఆదివారం మా స్నేహితుల రూంలో చూసిన "మిర్రర్" అనే ఒక ఆంగ్ల చిత్రంలోని ఒక సన్నివేశం,... కొంపదీసి ఈ సన్నివేశం నేను గాని సృష్టించానని అనుకున్నరా ఎంటి..మనకు అంత సీన్ లేదు.


ఇప్పుడు ఈ సోదంతా నేను మీకు ఎందుకు చెబుతున్నానంతే కారణం వుంది...,


ఒక గదిలో మద్యాహ్నం 3గంటల ప్రాంతంలో, గది తలుపులు గడిపెట్టి, కాస్త రూం అంతా చీకటి గా వున్న వాతావరణంలో మా స్నేహితులతో కలసి ఆ సినిమాని చూస్తున్న నాకే భయం ఆగడం లేదు..అలాంటిది చిన్న పిల్లలు ఇలాంటి సినిమాలని ఎలా చూస్తారా..? అని ఆలోచించా ..!.


పాశ్చాత్య దేశాలలో ఇలాంటి సినిమాలు కుటుంబ సమేతంగా వెళ్ళి ఆస్వాదిస్తారట,అదేం సంస్కృతో అదేం మనుషులో...!.
మనషులు ఆలొచనా విధానం,వారి నడవడిక..వారిని పెంచిన తల్లిదండ్రుల మీద ఆదారపడి వుంటుంది..,


ఇలాంటి సిమిమాలను చూశాక పిల్లల్లో వుండే మరో కోణాన్నివాళ్ళకి తెలియకుండానే ఇవి వెలుగులోకి తీసుకొస్తాయి ..,తద్వార చిన్న వయసులోనే జైళ్ళు పాలయిన సంధర్బాలు ఆ దేశాళ్ళో కోకొల్లలు ,కాబట్టి వారికి ఏ వయసులో చేయాల్సిన అలవాట్లు ఆ వయసులో సమకూరేటట్లు తల్లిదండ్రులే తగు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.


ఆ సినిమా చూసాక సరిగ్గా అద్దం ముందు ఒంటరిగా నిలబడాలన్న నాకు భయం వేస్తుంది ...,అసలే మా రూంలో ఈ రోజు నేను ఒక్కడినే వుంటున్నా.. ,మా రూంలో ఒక పెద్ద అద్దం కూడ వుంది, ఈ రోజు రాత్రి ఎలా వుండాలో ఏమో ...!,ప్లీజ్.. ప్లీజ్..ఎవరన్నా నాకు తోడుగా వుండరూ..! :-)

Thursday, May 20, 2010

ఒక్కరోజు గ్రామంలో....!


ప్రతి వారాంతం హైదరాబాదులో విసుగ్గా వుంటుందని ఈ సారి మా అక్క వాల్ల ఊరికి వెళ్దామని నిర్ణయించుకున్నాను ..,


శనివారం ఉదయమే అక్క వాళ్ళ ఊరు... కడపలో బస్సు దిగాను ,
మా బావ బైక్ లో వచ్చి గ్రాండ్ గా రిసీవ్ చేసుకున్నాడు.


తను డాక్టర్ గా పని చేస్తున్నాడు కడప, RIMS హాస్పిటల్ లో...,
మా అక్క కూడ డాక్టర్ కాబట్టి ఇద్దరికి జోడు బాగుంటుందని మా అక్కకి ఈ సంబందం చేసాడు..మా నాన్న.


మా బావ వాళ్ళ ఇంటిలో అందరూ ఉమ్మడిగా కుటుంబంలా ఒకే ఇంట్లో వుంటారు,
అందరిని పలకరించి నేను రెడీ అయ్యేసరికి సమయం పది అయ్యింది.


ఈ రోజు అక్కతొ కలసి నేను కూడ వాళ్ళ హాస్పిటల్ కి వెళ్దామని అనుకున్నాను,
చెప్పడం మరిచాను మా అక్క కూడ కడపకి 6oKM దూరం లో వున్న బి.కోడూరు అనే మారు మూల గ్రామంలో ప్రభుత్వ హాస్పిటల్ లో డాక్టర్ గా పని చేస్తుంది..,రోజూ ఉదయంతో వెళ్ళి సాయంకాలం ఇంటికి వచ్చేది.


ఆ రోజు కాస్త ఆలస్యంగా నేను,మా అక్క వాళ్ళ కారులో ఆ గ్రామానికి బయలుదేరాము..,
వెళ్ళిన కొంత సేపు చుట్టు పక్కలా అంతా పచ్చని పైరు,పొలాలు ఆ వాతావరణం చూడడానికి సంతోషంగా అనిపించింది....


ఇంకాస్తా ముందుకి వెళ్ళగానే కొండల మొదలు అంతా బీడు భూమి కనిపించదం మొదలయ్యింది,
ఇలాంటి ప్రదేశాల్లో కూడ ప్రజలు వుంటారా అని సందేహం నాలో కలిగింది..,అంతా ఎర్రమట్టి నేల..!,
కడప జిల్లా రంగు రాళ్ళకి బాగ ప్రసిధ్ధి,అలాగని ఆ ప్రాంతంలో నివసించడానికి కాదు కదా..!.


దారిలొ ఓ చోట మా అక్క డ్రైవర్ ని కారు ఆపమంటే సడెన్ గా ఆపాడు,
అలా కిందకు దిగాము, చుట్టూ అంతా ప్రొద్దుతిరుగుడు పూల పంటతో కనుచూపుమేర వరకు ఏదో పసుపూ తివాచి పరిచినట్లు చాలా అందంగా వుంది..,ఇంతలొనే ఇంత భేధమా అని అనుకున్నాను ..!,నా దగ్గర వున్న మొబైల్ ఫొన్తో కాసేపు ఫొటోస్ తీసుకొన్నాము.


మళ్ళి మొదలయ్యి తిన్నగా మా అక్క వాళ్ళ హాస్పిటల్ కి చేరాము,ఆ పల్లెలో అంతా వ్యవసాయం చేసే వాళ్ళే ఎక్కువ,
ప్రభుత్వాసుపత్రి, ప్రభుత్వ పాఠశాల సౌకర్యాలు బాగనే వున్నాయి..కాని వ్యవసాయం నమ్మినవాడు వ్యవసాయం, విద్యని నమ్మినవాడు విద్యలో కొనసాగుతున్నారు.సరిగ్గా లెక్క పెడితే మొత్తం 100 మంది వుంటారేమో ఆ పల్లెలో..!.


ఇంతలో నన్ను ఎవరా అని చూస్తున్న అందరికి "మా తమ్ముడు..!", అన్న మా అక్క సమాదానం అక్కడున్న వాళ్ళ మొహాళ్ళొ కాస్త ఆనందం నింపింది.


"ఏమి చేస్తావు బాబు..?" అని ఎవరో అడిగితే, "నేను హైదరబాదులో ఉద్యోగం చేస్తున్నాను..!" అని చెప్పా,
అలా కాసేపు వరండా బయట నుండి చుట్టుపక్కల ప్రదేశాలు గమనించాను..!,


ఇక్కడ సిటీలో లాగ, మనుషుల ఉరకలు పరుగులు లేవు,
మనిషికి మనిషికి సంబందం లేనట్టూ అక్కడలా ఇక్కద కనిపించలేదు..,
వీళ్ళ ఆలోచనావిధానానికి సిటీలో వారికి వ్యత్యాసం చాలానే వుంది,


అలా ఇలా మధ్యాహ్నం భోజన సమయం అయ్యింది.


రోజూ ఇంటిదగ్గరనుండి భోజనం తీసుకొచ్చే మా అక్క ఆ రోజు ఆ వూర్లోనే అదే హాస్పిటలో మందులు ఇచ్చే ఒక ఉద్యోగి ,పేరు నాకు గుర్తులేదు,కాని అతను చాల మంచి వాడు,పెళ్ళి అయ్యి రెండు సంవత్సరాలు అయ్యింది..,నన్ను, మా అక్కని వాళ్ళ ఇంటికి భోజనానికి పిలిస్తే వెళ్ళాము...!,చాల బాగా రిసీవ్ చేసుకున్నారు..,అతనికి 9 నెలల బాబు,ఆ బాబు వచ్చీ రాని మాటలొతో చాలా ముద్దుగ వున్నాడు.


చెప్పడం మరిచిపోయాను రాగిసంఘటి ఇక్కడ చాలా బాగుంటుంది...,భోజనం అయ్యాక కాసేపు మంచి ఎండకి ఓ చెట్టు నీడన అలా కూర్చుని తాటిముంజలు తిన్నాము ఆ రోజుని నేను ఇప్పటికీ మరిచిపోలేను.మళ్ళీ హాస్పిటల్ కి వచ్చి కాసేపు వుండి..., కడపకి అంటే అక్కా వాళ్ళా ఇంటికి తిరుగుముకం పట్టాము కారులో..!.


అలా ఆ రోజంతా కడపకి దగ్గరి గ్రామంలో గడిపాను...!.


కాని ఇక్కడ ఒక్క విషయం చెప్పాలని అనుకొంటున్నాను,


మనం సినిమాల్లో చూసినట్టు కడప అంటే ఏదొ కత్తులు,కొడవళ్ళు చేతుల్లో పెట్టుకొని తిరుగుతున్నట్టు ఇక్కడ ఎవ్వరూ వుండరూ..,
ఇక్కడ అన్ని రకాల భూములు వున్నాయి అన్ని రకాల మనుషులు,అన్ని రకాల జీవన శైలులు కనిపిస్తాయి.


మనలో మన మాట.... " రెక్కాడితే కాని డొక్కాడని ఒక మనిషి కత్తులు,కటార్లతో ఏమి సాదిస్తాడు.. ..",మీరే ఊహించండి ..!


మన రాష్త్రంలో ఎక్కడికెళ్ళినా కష్టపడందే నాలుగు రాళ్ళు సంపాదించలేము, కడుపు నింపుకోలేము ..,అది నేనైనా కావచ్చు, మీరైన కావచ్చు ఇంకెవరైనా సరే, ఇది అందరికి తెలిసిని నగ్న సత్యం....ఒక మనిషి ప్రాంతం పేరు చెప్పి ఎన్ని రోజులు బ్రతక్కలడు ...!


నేటి యువతలో ప్రాంతాభిమానాన్ని రెచ్హగొడుతూ వారిని తమ స్వార్ద ప్రయోజనాలకి ఎలావాడాలో అలా వాడుకుంటూ వారి భవిష్యత్తున్ని నాశనం చేస్తున్నారు కొంతమంది రాజకీయ నాయకులు..!




ఎక్కడొ ఒక వ్యక్తి ఊరు విడిచిపెట్టి పోయి, చాలా రోజుల తర్వాత, బాగా చదువుకొని తిరిగొచ్చి వాళ్ళ అమ్మ నాన్నలకి ఉద్యోగంతో తిరిగొస్తే, ఆ తల్లిదంద్రులకి ఎంత ఆనందంగా వుంటుంది.


అదే ఒక వ్యక్తి ఊరు విడిచిపెట్టి పోయి పట్టణంలో, రాష్త్రంలో ఒక ప్రాంతం కోసం ఇన్ని రోజులు మనల్ని స్కాలర్షిప్ లతో పొషించిన ప్రభుత్వానికి వ్యతిరేకంగా జరిగిన ర్యాలిలొ గొడవ కారణం చేత మరణించాడు అంటే, అదే తల్లిదంద్రులకి ఎంత బాధగా వుంటుంది.


కాబట్టి ......!


విద్యార్దులూ తస్మాత్ జాగ్రత్త...!మనం ఇంకా అనాగరికపు కాలంలో జీవించడం లేదు....మనకు కావలసిన సదుపాయాలు అన్ని వున్న ఈ దేశంలో కాస్త వివేకంగా సమయస్పూర్తితో వుండమన్నదే నా సందేశం..!

Wednesday, May 19, 2010

ఎ.సి ప్రయాణం బహు ప్రీతి సుమీ....!




వేసవి లో ప్రయాణం అంటే ఎంత విసుగో అందరికి తెలిసిందే..!,


మా స్నేహితుడు ఈ సారికి ఎ.సి లో వెళ్దాం, మా అక్క కొడుకు అడుగుతున్నాడు అని నన్ను బలవంతం చేస్తే..సరేలే అన్నాను ..!,


నేను, మా స్నేహితుడు,వాళ్ళ తాలుకు ఇద్దరు...!,
ఎప్పుడూ లాగే ఈ సారి కూడ తత్కాల్ కోటలో రిజర్వేషన్ చేయించాము..!,


ప్రయాణం మొదలు అయ్యింది అంతా బానే వుంది,
ఇంతలో మొదలయ్యాయి కష్టాలు, మరీ ఎక్కువ చల్లదనం మమ్మల్ని కాస్త ఇబ్బందికి గురిచేసింది...!,


ఇంతలో మేము ఆర్డర్ ఇచ్చిన భోజనం వచ్చేసింది, అప్పటిదాక పడుకొని వున్న మా స్నేహితుని అక్క వాల్ల అబ్బాయిని భోజనం చెయ్యమనడానికి పిలిచాడు ..!,
తను "వద్దు" అని, మొండిగ సమాధానం ఇచ్చాడు,
విచారిస్తే తనకి A.C వల్ల ఏదో తల తిరుగుతున్నట్టు వుందని చెప్పాడు ..!,


ఏమి చేయ్యాలో అర్దం కాక తనని కాసేపు A.C రూం నుండి బయటికి తీసుకొని వచ్చి కాసేపు ఉపశమనం కలిగించే ప్రయత్నం చేసాము ,
చిన్న పిల్లావాడు కాబట్టి తనతో పాటుగా మేమూ కూద కాసేపు బయటే వరండాలో వుండవలసి వచ్చింది...,
అంతలో కొంతలో కొంత ప్రయోజనం అనిపించింది...!,


ఆ విదంగా ఆ రాత్రంతా తనని ఓదార్చి కాస్త ఆలస్యంగా నిద్రపోయాము..!,


తెల్లవారి స్ఠేషన్ రాగనే,ఎక్కదో చిన్నగా మాలోంచి ఒక గొంతు నీరసంతో,


"ఇంక బుద్దుంటే ఎ.సి లో రాను...", అంటూ ...!,
(ఎవరొ కాదు ఆ పిల్లవాడే....)


మా వాల్లందరికి నవ్వు ఆగలేదు...!,


ఆ పిల్ల వానికే కాకుండ అందరికి ఆ సంఘటన మరిచి పోలేని సంఘటనగా మిగిలింది..!

లైల ఓ లైలా...!


రోజూ ఆఫీసుకి రావదమే నా కంప్యుటర్లో "GMail" చెక్ చేసుకోవదం అలవాటు,ఈవాళ కూడ యదా ప్రకారం అకౌంట్ లోకి లాగిన్ అయ్యి ఈ-మెయిల్స్ చెక్ చెసుకుంటున్నాను,
"GMail" అకౌంట్ లొ ఈ మధ్య కొత్తగా "BUZZ" అని ఒక అంశం చేర్చారు, ఎవరో కామెంట్ పంపారు అని చూస్తే అందులొ ఇలా రాసి వుంది...,


నేను ఇంగ్లిష్ లో రాసి తెలుగులో చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తాను,
"Watt a pleasant weather now in hyderabad after a sooo long gap, itz really the Laila effect. Thanks to Lailaaaaaaa..........."


అంటే, ఈ రోజు హైదరాబాదులో చాలా రోజుల తర్వాత, ఎంతటి ప్రశాంతమైన వాతావరణంతొ వుందో, ఇది నిజంగా లైలా ప్రబావమే ..ధన్యవాదాలు లైలా ..అని రాసుంది..!,


నాకు అర్దం కాక ఒక్క పట్టాన ఈ లైలా ఎవరబ్బా అని ఆలోచించదం మొదలుపెట్టాను,రాసిన అతన్ని అడుగుదామంటే చిన్నతనంగా వుంటుందేమో అని సందేహం,చివరికి కొంత ధైర్యం చేసి అఢిగేశాను చిన్నగా,


అతను నవ్వు ఆపుకోలేక లైలా అంటే అమ్మాయి అనుకున్నవా కాదు కాదు,
అది ఒక తుఫాను పేరు అని చెప్పగానే నేను కూడ అతనితో నవ్వదం మొదలు పెట్టాను ..!


ఓ పట్టాన హాస్యం, ఓ పట్టాన జ్ఞానం అంటే ఇదేనేమో...మరి ...!! :-)