ఎ.సి ప్రయాణం బహు ప్రీతి సుమీ....!

వేసవి లో ప్రయాణం అంటే ఎంత విసుగో అందరికి తెలిసిందే..!,


మా స్నేహితుడు ఈ సారికి ఎ.సి లో వెళ్దాం, మా అక్క కొడుకు అడుగుతున్నాడు అని నన్ను బలవంతం చేస్తే..సరేలే అన్నాను ..!,


నేను, మా స్నేహితుడు,వాళ్ళ తాలుకు ఇద్దరు...!,
ఎప్పుడూ లాగే ఈ సారి కూడ తత్కాల్ కోటలో రిజర్వేషన్ చేయించాము..!,


ప్రయాణం మొదలు అయ్యింది అంతా బానే వుంది,
ఇంతలో మొదలయ్యాయి కష్టాలు, మరీ ఎక్కువ చల్లదనం మమ్మల్ని కాస్త ఇబ్బందికి గురిచేసింది...!,


ఇంతలో మేము ఆర్డర్ ఇచ్చిన భోజనం వచ్చేసింది, అప్పటిదాక పడుకొని వున్న మా స్నేహితుని అక్క వాల్ల అబ్బాయిని భోజనం చెయ్యమనడానికి పిలిచాడు ..!,
తను "వద్దు" అని, మొండిగ సమాధానం ఇచ్చాడు,
విచారిస్తే తనకి A.C వల్ల ఏదో తల తిరుగుతున్నట్టు వుందని చెప్పాడు ..!,


ఏమి చేయ్యాలో అర్దం కాక తనని కాసేపు A.C రూం నుండి బయటికి తీసుకొని వచ్చి కాసేపు ఉపశమనం కలిగించే ప్రయత్నం చేసాము ,
చిన్న పిల్లావాడు కాబట్టి తనతో పాటుగా మేమూ కూద కాసేపు బయటే వరండాలో వుండవలసి వచ్చింది...,
అంతలో కొంతలో కొంత ప్రయోజనం అనిపించింది...!,


ఆ విదంగా ఆ రాత్రంతా తనని ఓదార్చి కాస్త ఆలస్యంగా నిద్రపోయాము..!,


తెల్లవారి స్ఠేషన్ రాగనే,ఎక్కదో చిన్నగా మాలోంచి ఒక గొంతు నీరసంతో,


"ఇంక బుద్దుంటే ఎ.సి లో రాను...", అంటూ ...!,
(ఎవరొ కాదు ఆ పిల్లవాడే....)


మా వాల్లందరికి నవ్వు ఆగలేదు...!,


ఆ పిల్ల వానికే కాకుండ అందరికి ఆ సంఘటన మరిచి పోలేని సంఘటనగా మిగిలింది..!